Kraj Kostaryka

Stolica: San Jose
Waluta: colon kostarykański (CRC), 1 colon = 100 centavos
Wiza: wiza nie jest wymagana
Język: hiszpański
Napięcie: 110 V
Powierzchnia: 51 100 km²
Ludność: 4 325 tys.

Alajuela

Cartago

Guanacaste

Heredia

Głęboka prowincja z pięknymi widokami i plantacjami najlepszej kawy.

Informacje ogólne

Heredia jest niewielkim regionem sąsiadującym z San Jose, którego atutem są warunki naturalne i piękno przyrody. Cała prowincja sąsiaduje od wschodu z Limon, natomiast od zachodu z terenami regionu Alajuela. Stolica o tej samej nazwie, usytuowana w obniżeniu górskim Meseta Centralna, u podnóży wulkanu Barva, słynie z plantacji kawy oraz położonych na jej obrzeżach parków narodowych. Popularne wśród Kostarykan „Miasto Kwiatów” założyli Hiszpanie w 1706 r. W tym okresie powstała pierwsza parafia i zbudowano świątynię Iglesia de la Inmaculada. Szybko powstały też pierwsze uczelnie, które do dziś znane są w całej Ameryce Łacińskiej. Przez pewien okres miasto pełniło nawet funkcję stolicy kraju, w której zachowało się kilka ciekawych miejsc, takich jak pozostałości zabytkowego fortu, barokowy kościół Inmaculada Concepcion oraz kolonialne budynki Casa de la Cultura i Dom Nicolasa Ulloa. Z wyższych partii miasta można podziwiać widoki na Mesetę Centralną i San Jose, natomiast wypoczywać w Parku Centralnym otoczonym historycznymi budynkami.

Kuchnia

Podczas podróżowania po Kostaryce warto zainteresować się tamtejszą kuchnią, gdyż można się mile zaskoczyć. Większość potraw opartych jest na ryżu, fasoli, wołowinie i kurczaku, chociaż bardzo często pojawiają się potrawy wzbogacone o dużą ilość lokalnych warzyw. Nie są to dania mocno przyprawione i raczej należą do łagodnych w smaku. Dieta korsykańska jest stosunkowo prosta, niskotłuszczowa, bogata w węglowodany i proteiny. Znakiem rozpoznawczym są także obfite sałatki oraz kostarykańskie owoce.

Comida Tipica to ogólna nazwa smakowitych przekąsek dostępnych przeważnie w wyszukanych restauracjach. Ciekawie prezentuje się przykładowo picadillos, czyli danie z ziemniaków pokrojonych w kostkę z fasolą szparagową, drobno posiekanym mięsem, cebulą i kolendrą, które dodatkowo można dostać z gorącym naleśnikiem tortillas. Popularnym i bardzo typowym daniem dostępnym w wielu miejscach jest czarna fasola, ryż, cebula, czosnek, papryka i awokado (w wersji śniadaniowej z jajecznicą), zwane Gallo Pinto. Kostarykanie zasiadający w barach w porze lunchu zajadają się najczęściej mieszanką ryżu, fasoli, kapusty, smażonych bananów oraz wołowiny lub kurczaka, o nazwie casado luźno tłumaczonej jako „żonaty mężczyzna”. Jeżeli ktoś nie chce zaczynać dnia od nieznanych potraw zawsze może zamówić na śniadanie w hotelowej restauracji tosty, jajka na bekonie  lub sadzone, kawę oraz różne owoce.

W wielu potrawach można wyczuć mieszankę aromatycznych przypraw, które występują pod wspólną nazwą condimentos mixtos. Smaku dodaje przede wszystkim czosnek, pieprz, cebula, mąka kukurydziana, kolendra, papryka i sól. Niektórzy kucharze dla podkreślenia smaku dodają w dużych ilościach meksykańską odmianę papryki – jelapeno, która nie jest tak ostra i łagodnie komponuje się z daniem.

Jeżeli komuś nie straszne syte potrawy, powinien zainteresować się gulaszem z wołowiny, z mnóstwem warzyw i ryżu o nazwie olla de carne. Pożywna jest także zupa sopa negra, przygotowywana z czarnej fasoli, cebuli, kolendry i jajek na twardo. Większość hotelowych restauracji serwuje proste, ale smaczne dania: ryż z owocami morza – arroz con mariscos oraz ryż z kurczakiem – arroz con pollo. Z kolei turystom o mocnych żołądkach kucharze polecają doskonale przyrządzone flaczki (mondongo) oraz ozory wołowe (lengua). Uwadze takich smakoszy nie powinny ujść także słonina smażona ze skórą oraz wieprzowina duszona na wolnym ogniu. Dodatkiem do tego mogą być chrupiące, zielone plantany posiekane w plasterki i ozdobione purée z czarnej fasoli.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Zarówno w regionach nadmorskich, jak i centralnej części kraju, dostępne są przekąski bocas przypominające hiszpańskie tapas. Niewielki głód można zaspokoić surową, marynowaną rybą z cytrynowym sokiem (ceviche), duszonym mięsem w sosie pomidorowym (carne en salsa) czy smażonym kurczakiem. Przemierzając liczne stragany warto rozglądnąć się za dużymi, słodkowodnymi krewetkami langostonos.

Kostaryka może popisać się bogactwem owoców, które zalegają stertami na straganach i są bardzo często wykorzystywane do produkcji soków. Różnorodność tropikalnych owoców jest zadziwiająca, podobnie jak subtelność smaków wydobywających się z anona – owoców flaszowca o sercowatym kształcie, caimito – jabłka o gwiaździstym kształcie, gwajawy – surowej lub smażonej, mammee-sapota – owocu przyciągającego wzrok czerwonym miąższem, manzana rosa – najlepiej smakującego w przetworach, mombin – soczystego i pikantnego, jadanego na surowo, nances – aromatycznych owoców o intensywnym zapachu i żółtym kolorze, rambutan – drobnego owocu pokrytego kolcami czy sapodilla – najsmaczniejszych owoców tropikalnej Kostaryki. Natomiast do obiadu najlepiej zamówić pyszny sok tamarindo refresco przygotowany ze strąków tamaryndowca.

Historia kostarykańskiej kawy jest bardzo długa i powiązana z przybyszami z Francji, Hiszpanii i Portugalii, którzy sprowadzili aromatyczną roślinę z krajów arabskich. Kawa szybko stała się towarem eksportowym i osiągnęła na rynku międzynarodowym wysoką jakość. Najlepsze plantacje znajdują się na Mesecie Centralnej i przez wielu smakoszy traktowane są jako najznamienitsze na świecie. Bardzo często sadzonki kawy kwitną na biało i tworzą biały kobierzec kwiatów zwany „kostarykańskim śniegiem”.

Może wybór alkoholu w Kostaryce nie jest imponujący, jednak dla próby turyści mogą napić się lokalnych piw Imperial, Rock Ice, Pilsen, skosztować likieru kawowego Cafe Britt lub też zmierzyć się z wódką wyprodukowaną z trzciny cukrowej, zwaną guaro.

Obyczaje

Obyczaje Kostaryki związane są ściśle z mieszkańcami kraju, którzy w wielu regionach różnią się pochodzeniem i karnacją, aczkolwiek określają siebie wspólną nazwą „Ticos”. Większość z nich jest pochodzenia hiszpańskiego, chociaż podróżując po różnych zakątkach można spotkać kostarykańskich Indian, którzy mieszkali tu na długo przed przybyciem Hiszpanów, imigrantów z Jamajki czy półkrwi Kostarykan będących potomkami przybyszów z Chin, mówiących na siebie „Chinos”. Takich grup społecznych i etnicznych jest znacznie więcej, więc jeżeli ktoś ma ochotę bliżej poznać ich specyfikę powinien zwracać uwagę z kim rozmawia i dopytać się czasami o szczegóły pochodzenia. Warto pamiętać, że „Ticos” mają umiarkowane poglądy polityczne, są dyskretni, odnoszą się do turystów z szacunkiem i bardzo często, z wrodzoną gracją używają zdrobnionego określenia un momentico, por favor – „proszę chwileńkę poczekać”. W większości prowincjonalnych miasteczek można zaobserwować, że rodzina pomimo wielu podziałów, jest jedną z najważniejszych instytucji, chociaż świat pędzi do przodu, a większość młodych ludzi chce jak najszybciej opuścić rodzinne domostwa na rzecz niezależnego życia w dużych miastach. Większa część społeczeństwa pochodzi od kupców handlujących na terenie kraju jeszcze w wieku XIX, dlatego też w wielu domach można natknąć się na tradycyjną służbę domową czy opiekunkę do dzieci. Większość mieszkańców kraju wyznaje katolicyzm i posługuje się językiem hiszpańskim, chociaż w wielu miejscach można porozumiewać się po angielsku. Chociaż Kostarykanie są niezwykle uprzejmi, do obcych najlepiej jest zwracać się „senior” i „seniora” i bez względu na swoje poglądy dobrze mówić o Kostaryce. Warto pamiętać, że w Kostaryce strój topless nie jest akceptowany i niemile widziane jest pojawianie się w stroju kąpielowym w miejscach publicznych.

Aktywny wypoczynek

Kostaryka dysponuje bogatą ofertą dla turystów, którzy oprócz wypoczynku lubią zrzucać zbędne kalorie. Centrum kraju docenią z pewnością biegacze, piechurzy i rowerzyści pokonujący niewysokie wzgórza. Aktywnie można spędzić czas w trakcie zdobywania licznych wulkanów, które oferują nie tylko piękne widoki, ale są także wymagającymi terenami trekkingowymi. Dla turystów poszukujących mocnych wrażeń lokalne agencje turystyczne organizują emocjonujące spływy górskimi rzekami. Najciekawsze tego typu miejsca można znaleźć w górach Cordillera Talamanca i Cordillera Central oraz w górnych odcinkach rzeki Sarapiqui (około 2,5 godz. od San Jose) spływającej na nizinę Heredia. Interesujący jest także górny odcinek rzeki Reventazon oraz często pojawiająca się w ofertach raftingu rzeka Pacuare. Bez problemu można także znaleźć pola golfowe, korty tenisowe i inne boiska sportowe nadające się do uprawiania sportów drużynowych.

Wycieczki Fakultatywne

Park Narodowy Wulkanu Poas – najlepiej zagospodarowany park Kostaryki, do którego najlepiej wybrać się wcześnie rano, by podziwiać najpiękniejsze widoki i krater intrygującego wulkanu. Chociaż Poas jest aktywnym wulkanem i należy do jednego z największych na kontynencie amerykańskim, jest najłatwiej dostępnym, dzięki czemu można tam pojechać ze stosunkowo krótką wizytą. Przyjemna trasa spacerowa prowadzi na początku przez dziką roślinność, by osiągnąć dymiący krater z niepowtarzalnymi widokami. Po zwiedzeniu tego ciekawego miejsca można zajść do Ogrodu Wodospadów La Paz, mijając w trakcie swojej wędrówki ogromne obserwatorium motyli, ogrody orchidei pełne kolibrów oraz imponujące wodospady.

Balneario Ojo de Agua – w pobliżu San Jose znajdują się naturalne źródła, w sąsiedztwie których powstało jezioro oraz baseny termalne wpływające na dobre samopoczucie i odmładzające ciało.

Wulkan Barva – żeby zwiedzić okazały wulkan w Parku Narodowym Braulio Carrillo najlepiej jest wypożyczyć samochód z napędem na cztery koła. Na turystów czeka trudna droga dojazdowa, którą rekompensują przepiękne widoki. Krajoznawcze szlaki prowadzą także do baśniowego jeziorka Laguna Barva, którego wody zalały przed laty wulkaniczny krater.

Wulkan Irazu – najwyższy wulkan Kostaryki, z którego szczytu przy dobrej pogodzie widać oceany Atlantycki i Spokojny. Na zdobywców szczytu czeka także nieziemski widok na główny krater wypełniony wodami szmaragdowego jeziorka otoczonego szaro-czarnymi zboczami. Czasami ze skalnych szczelin wydobywa się biała para, która wraz z okoliczną roślinnością tworzy wyjątkowy pejzaż.

Las deszczowy Aerial Tream – gratka dla miłośników przyrody, którzy na specjalnej wycieczce mogą poznać unikalny las deszczowy. Na turystów czekają bowiem niewielkie wagoniki linowe poruszające się wyznaczoną trasą między koronami drzew na wysokości około 30 m nad ziemią. Podczas wyprawy można oddychać wyjątkowo świeżym powietrzem, podziwiać korony drzew, unikalną roślinność oraz tropikalne zwierzęta. O taką wycieczkę najlepiej zapytać w Braulio Carrillo lub Rio Sucio.

Ogrody Lancastera – przepiękne ogrody botaniczne, pełne orchidei i wielu innych roślin gromadzonych tam przez dziesiątki lat. Rajski zakątek dostrzegł angielski botanik Charles Lancaster wysłany do Kostaryki, by zakładać plantacje kawy. W ogrodach można oddychać świeżym powietrzem, spacerować i podziwiać tropikalne ptactwo. Najwięcej turystów pojawia się tam między lutym a kwietniem, kiedy labirynt ogrodów prezentuje się najokazalej.

Pomnik Narodowy Guayabo – na stokach wulkanu niedaleko miejscowości Turrialba naukowcy odkryli prekolumbijską osadę pochodząca z lat 1000 p.n.e. – 1400 n.e., którą mieszkańcy opuścili z nieznanych powodów. Turyści mogą wybrać się na ciekawy spacer wśród kamiennego systemu doprowadzającego wodę, fundamentów prastarych budowli i dróg wijących się między drzewami gwajawy. Turystyczne oko nie powinno przegapić okolicznych, tajemniczych rysunków na skałach o niewyjaśnionej tematyce. Warto także wybrać się konno lub pieszo na emocjonującą wycieczkę do krateru wygasłego wulkanu Turrialba.

Dolina rzeki Orosi – w niezwykle malowniczej dolinie na turystów czekają agencje turystyczne proponujące połowy pstrągów, zwiedzanie plantacji rolniczych i dzieł inżynierii. Jednym z nich jest tama hydroelektrowni Cachi regulująca bieg rzeki Orosi. Ciekawostką jest także Dom Marzyciela – La Casa del Sonador – budynek z trzciny ozdobiony rzeźbami, w którym żył znany kostarykański artysta. W okolicznych miasteczkach zachowało się wiele budynków i kościołów kolonialnych pokazujących, jak przed laty żyli konkwistadorzy. W regionie tym powstała skromna baza noclegowa, a na turystów czeka kilka przygotowanych punktów widokowych.

Park Narodowy Tapanti – rzekę Tapanti dostarczającą wodę do San Jose chroni niezwykle bujny rezerwat przyrody idealnie nadający się na krótką wyprawę. Na terenie parku wyznaczono szlaki piesze, na których turyści mogą podziwiać dziką przyrodę, obserwować zwierzęta, łowić ryby i pływać w rzece.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Ujarras – w niewielkiej miejscowości regionu Cartago znajduje się Nusetra Senora de la Limpia, czyli ruiny najstarszego kościoła w Kostaryce, pochodzącego z XVII wieku. Patronka świątyni ukazała się przed laty Indianinowi łowiącemu ryby w pobliskiej rzece. Franciszkanie przebywający w okolicy uznali to za cud i nakazali wybudowanie pierwszej kaplicy, przy której zaczęli modlić się Indianie. Matka Boska dokonywała w tym miejscu cudów niejednokrotnie, więc rdzenni mieszkańcy wybudowali świątynię, która jednak nie przetrwała trzęsienia ziemi i do czasów dzisiejszych pozostały jedynie ruiny.

Turrialba – gwarne miasto pełne barwnych targów i uliczek, na których zawsze można spotkać tłumy mieszkańców. Turyści zwiedzający Turrialbe zaglądają najczęściej do Ośrodka Badawczo-Naukowego Agronomii Tropików, gdzie na przykładach przewodnicy pokazują metody uprawy i pielęgnacji palm, orchidei, kawy i kakao. Do miasta zjeżdżają także miłośnicy raftingu i kajakarstwa, którzy z tego miejsca mogą wyruszyć na pełne przygód spływy rzekami Reventazon i Pacuare.

Park Narodowy Tortuguero – do niezwykłego parku zwanego „Wenecją Ameryki Łacińskiej” wybierają się najczęściej turyści, którzy korzystają z romantycznych rejsów po kanałach rzecznych, rozlewiskach, terenach podmokłych i pięknych lagunach. Wykorzystując ciekawy system wodny agencje turystyczne organizują takie rejsy kajakami, łodziami i statkami, które zabierają zwiedzających w świat dziewiczej przyrody z wszechobecnym zapachem imbiru, lawendy, hiacyntów i wielu innych roślin wypełniających rezerwat. Na wyprawach obfitujących w wakacyjne przygody można dodatkowo obserwować egzotyczne zwierzęta, których próżno wypatrywać w europejskich ogrodach zoologicznych. Wycieczkę najlepiej zacząć z miejscowości Puerto Moin. Na wielu plażach znajdujących się w parku można obserwować życie niesamowitych stworzeń, jakimi są żółwie morskie – „tortuga”, od których wzięła się nazwa parku. Drobny piasek nadmorskich plaż sprzyja także opalaniu i kąpielom w ciepłej, nefrytowej wodzie.

Limon – jedno z główniejszych miast portowych Kostaryki kojarzące się z Karaibami, gdzie na ulicach słychać dźwięki reggae, ludzie są pogodni, a turyści zadowoleni z pobytu w egzotycznym miejscu. Historia miasta położonego na skalistym cyplu Punta Piuta sięga XVII wieku, kiedy w regionie rozwinęła się gospodarka, a na plantacjach niewolnicy zaczęli uprawiać kakao. Współcześni mieszkańcy są potomkami jamajskich budowniczych linii kolejowej z San Jose na wybrzeże oceanu, mającej ułatwić dowóz produktów do portu. Dzięki pomysłowi amerykańskiego przedsiębiorcy, Minora Keitha, wzdłuż torów założono plantacje bananów, co znacznie wpłynęło na rozwój okolicznych miejscowości. Turyści traktują Limon jako doskonałe miejsce wypadowe do zwiedzania parków narodowych i rezerwatów tej części Kostaryki. Na uwagę w sąsiedztwie miasta zasługuje jedynie Park Vargas pełen figowców bengalskich oraz leniwce mieszkające na ogromnych drzewach. Spacerując po parkowych alejkach można między innymi podziwiać malunki wykonane przez miejscowego artystę, przedstawiające historię prowincji Limon, a także zobaczyć popiersie Krzysztofa Kolumba i jego syna Fernando. Miłośnicy historii powinni zajrzeć do zlokalizowanego na północy miasta Muzeum Etno-historycznego z wyeksponowaną historią kolei, kulturą Indian i Afrokaraibów oraz dziejami Kolumba, który na tej ziemi miał postawić nogę w 1502 r. Turyści mają do dyspozycji skromną bazę noclegową i mogą korzystać z dwóch plaż: Playa Bonita Puerto Limon o dużej szerokości, zakończonej klifem, położonej na północ od miasta, z drobnym, złocistym piaseczkiem, oraz Playa Portete w kształcie podkowy ograniczonej skalnym wybrzeżem, na której często pojawiają się miłośnicy surfingu oraz rybacy pozostawiający na drobnym piachu swoje łodzie.

Ciudad Quesada – miasto otwierające drogę na północ, położone u podnóża Cordillera Central. Miejscowość jest czysta i zadbana, w okolicy warto zatrzymać na dłużej, by z przyjemnych pensjonatów i hoteli wybierać się na zwiedzanie malowniczych zakątków. Turyści nocują najczęściej w resorcie hotelowym Tilajari lub wybierają nagrzaną słońcem miejscowość La Fortuna, z której bardzo blisko jest do wulkanu Arenal i wodospadów Rio Fortuna.

Gorące źródła Tabacon – gorące źródła wraz z ośrodkiem wypoczynkowo-uzdrowiskowym zapewniają wspaniały relaks w otoczeniu przepięknej i dzikiej przyrody oraz bujnych ogrodów. Na turystów czekają zjeżdżalnie, kaskady i baseny z uzdrowiskową wodą, podgrzewaną wulkanicznym żarem. Kąpiel w leczniczych sadzawkach z widokiem na imponujący wulkan warta jest przyjazdu do Alajuela. Obsługę hotelową można przy okazji dopytać o ciekawe szlaki konne i piesze, których w okolicy nie brakuje.

Jezioro Arenal – istotny punkt na mapie turystycznej Alajuela, którego pod żadnym względem nie można pominąć. Okolica jest przepiękna, malownicze tereny można zwiedzać z przewodnikiem, a w okresie od grudnia do marca uprawiać windsurfing i żeglarstwo na wzburzonych wodach jeziora. Nad akwenem znajduje się kilka ośrodków wypoczynkowych wypożyczających sprzęt oraz tawerny, w których miejscowi opowiadają legendę o potworze wynurzającym się z niespokojnej toni od kilku lat. Z okolicznych wzgórz można podziwiać jedyny w swoim rodzaju widok na wulkan Arenal, a także z niektórych miejsc wybrać się na pełną przygód przejażdżkę kolejką linową zawieszoną wśród drzew.

San Jose – chociaż stolica Kostaryki sprawia wrażenie zatłoczonej i gwarnej miejscowości, nie brakuje zakątków, w których można odpocząć i nabrać sił na dalsze zwiedzanie. W mieście znajduje11 dzielnic, z których najstarsza Amon została zaprojektowana jeszcze w wieku XIX i tam znajduje się najwięcej zabytkowych budynków w stylu wiktoriańskim i eklektycznym. Zwiedzanie warto zacząć od porannej kawy wypitej w przytulnej kawiarni mieszczącej się gmachu pięknego Teatru Narodowego, uchodzącego za chlubę miasta. Przy okazji warto pochylić się nad mapą i zapamiętać, że ulice zwane „avenidas” biegną ze wschodu na zachód, a „calles” z północy na południe. Po dawce dobrej kofeiny można zabrać się za zwiedzanie serca miasta, czyli Plaza de la Cultura, gdzie najczęściej zbierają się turyści, uliczni artyści, handlarze i malarze. Ulice w centrum są zatłoczone i pełne najróżniejszych sklepów rozmieszczonych w chaotyczny sposób. Przy głównym placu mieści się najciekawsze muzeum w mieście – Muzeum Złota, prezentujące imponującą kolekcję prekolumbijskich artefaktów związanych z kulturą kraju i nie tylko, a także wiele innych ciekawych budowli, które warto oglądnąć z zewnątrz. Spacer po mieście można przerwać wizytą w przyjemnym miejscu, jakim jest Parque Central, by przy odrobinie szczęścia trafić na koncert pod gołym niebem. Nieopodal znajduje się interesująca i ogromna katedra Metropolitana, po obejrzeniu której warto podążyć w kierunku największego targowiska w mieście – Mercado Central. Można tam znaleźć przysłowiowe „wszystko”, więc nie zaszkodzi rozglądnąć się za pamiątkową drobnostką w plątaninie stoisk i barów serwujących najróżniejsze przekąski. Małym dzieciom należy się wizyta w Museo de Ninos, które w przystępny i multimedialny sposób prezentuje historię Kostaryki i dorosłym nakreśla jak przed laty wyglądało życie w tym ciekawym kraju. Panorama miasta najlepiej prezentuje się z budynku Museo de Jade, zwiedzając który przy okazji można rzucić okiem na rzeźby pochodzące z czasów przed-hiszpańskich. Z ciekawszych obiektów znajdujących się w mieście można wymienić chociażby Ogród Zoologiczny, Centrum Kulturalne mieszczące się w Krajowej Gorzelni, Muzeum Sztuki Współczesnej prezentujące wystawy malarstwa, rzeźby i fotografii oraz Muzeum Narodowe eksponujące przedmioty z czasów kolonialnych. San Jose nabiera kolorowych barw wieczorami, kiedy rozświetlają się kolorowe neony, a spragnieni nocnych wrażeń turyści wyruszają w miasto, by oddać się wspaniałej zabawie lub odetchnąć świeżym powietrzem na romantycznym spacerze.

Najczęściej Zadawane Pytania

Kiedy najlepiej wybrać się do regionu Heredia?
Warto pamiętać, że w Kostaryce leżącej w strefie klimatu równikowego, występują dwie pory roku: deszczowa i sucha. W centrum kraju pora deszczowa trwa od maja do listopada, natomiast na urlop w Kostaryce turyści decydują się przeważnie w okresie pory suchej, czyli od grudnia do kwietnia, kiedy w Polsce trwa zima. Średnie temperatury roczne w San Jose oscylują w granicach 24°C i nawet w porze deszczowej przedpołudnia bywają słoneczne, co wykorzystują turyści liczący na pozasezonowe ceny. Temperatury przez cały rok są znacznie wyższe niż w Polsce, więc na dobrą sprawę Kostaryka jest kierunkiem całorocznym.

Jaka waluta obowiązuje w Kostaryce i jakie są orientacyjne ceny?
Walutą Kostaryki jest colon kostarykański (CRC), 1 colon = 100 centavos. Z racji tego, że Kostaryka nastawiona jest na turystykę, w hotelach, restauracjach, muzeach i parkach narodowych ceny są wyższe niż w Polsce.

Gdzie i jakie pamiątki kupić w Kostaryce?
Najczęściej poszukiwaną pamiątką z Kostaryki jest słynna kawa uchodząca ze jedną z najlepszych na świecie. Warto rozglądnąć się chociażby za marką Cafe Britt, która specjalizuje się również w produkcji pysznego likieru. Wśród turystów popularnością cieszą się także przedmioty i rzeźby z drewna, głównie z cedru, dębu i mahoniu, oraz wyroby skórzane (torby, portfele), naturalnie farbowane torby i ręcznie wyrabiana biżuteria.

Jaki czas obowiązuje w Kostaryce?
W Kostaryce polski czas cofamy o 7 godzin.

Jak poruszać się po Kostaryce?
Najpopularniejszym sposobem poruszania jest autobus, którym można dojechać prawie wszędzie, natomiast w dużych miastach najlepiej przemieszczać się stosunkowo tanimi taksówkami. Sieć kolejowa prawie nie istnieje, a przejazdy między San Jose a Heradią należy postrzegać jedynie w kontekście rekreacyjnym.

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Wypożyczenie samochodu ma sens, jeżeli chce się na własną rękę zwiedzić poszczególne zakątki, chociaż należy pamiętać, że nie ma możliwość przekroczenia granic państwa wynajętym samochodem. Obowiązuje międzynarodowe prawo jazdy, a najlepiej jest wypożyczyć samochód z napędem na cztery koła, gdyż część tras turystycznych może przebiegać poza głównymi drogami. Drogi lokalne Kostaryki niestety nie są w najlepszym stanie.

Jakie są ograniczenia celne w Kostaryce?
Do Kostaryki można wwieźć 500 g tytoniu i 3 l wina lub wysokoprocentowego alkoholu. Zakazany jest przywóz żywności. Surowo zabroniony jest wywóz dzieł sztuki pochodzenia prekolumbijskiego oraz rzadkich okazów flory i fauny. Deklarowaną kwotę wwożonych pieniędzy należy wpisać do odpowiedniego formularza.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia w Kostaryce?
Na terenie Kostaryki nie ma obowiązku wykupienia ubezpieczeń osobowych ani komunikacyjnych. Turystom zaleca się jednak wykupienie w Polsce polisy od nieszczęśliwych wypadków i kosztów leczenia u firm, które mają przedstawicielstwa uprawnione do działania w Ameryce Łacińskiej i współpracują z instytucjami kostarykańskimi. Takie ubezpieczenie można wykupić na miejscu, po przyjeździe, ale trzeba pamiętać, że stawki są dużo wyższe niż w kraju. Po skorzystaniu z usług medycznych należy poprosić o rachunek, który będzie podstawą do ubiegania się o zwrot poniesionych kosztów leczenia. Większość kompleksów hotelowych zapewnia opiekę lekarską i konsultacje z lekarzem. W nagłych przypadkach pierwsza pomoc udzielana w szpitalach jest bezpłatnie, niemniej tylko na poziomie podstawowym, dlatego warto skorzystać z ambulatoriów prywatnych.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach, przestrzegać podstawowych zasad higieny oraz zwracać uwagę na warunki w jakich przygotowuje się i przechowuje jedzenie. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min.

Szczepienia ochronne nie są wymagane, niemniej istnieją zagrożenia sanitarno-epidemiologicznych, dlatego przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo i profilaktycznie zaszczepić się przed wskazanymi chorobami. Poszczególne zalecenia sanitarne pozwalające uniknąć zachorowania na różne choroby dostępne są na stronie internetowej Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

Ważne informacje MSZ

Dokumentem uprawniającym do wjazdu i wyjazdu z Kostaryki jest paszport ważny przynajmniej 6 miesięcy. Od turystów nie jest wymagana wiza wjazdowa, niemniej przed wjazdem na terytorium państwa należy okazać bilet powrotny lub do dalszej podróży, uprawniający do przebywania na terenie kraju do 90 dni. Wymagana jest opłata lotniskowa. Nie ma obowiązku meldunkowego, niemniej na granicy należy wypełnić kwestionariusz migracyjny.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie MSZ: www.msz.gov.pl

Tresc opisow dostarczana przez merlinx.

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w San José
Kostaryka, San Jose, San José, Curridabat, Granadilla Norte, # 710. Del Instituto de la Mujer (INAMU), 500 metros al Este.,
Tel.: 00(506) 2253-4646, 00(506) 2273-7978, 00(506) Tel. dyżurny: 00(506) 8382-0325
consuladopol@gmail.com

Limon

Puntarenas

San Jose

Kostaryka: Alajuela , Cartago , Guanacaste , Heredia , Limon , Puntarenas , San Jose

Wybierz region Alajuela , Cartago , Guanacaste , Heredia , Limon , Puntarenas , San Jose